حقوق حیوانات در اسلام را بشناسیم :
طبق تعلیمات اسلام انسان ها نمایندگان و خلیفه خداوند بر روی زمینند، و دقیقاً به همین دلیل
وظیفه دارند تا مراقب تمامی دیگر مخلوقات خداوند باشند. اعم از نباتات و حیوانات.
حضرت رسول اکرم نمونههای بسیاری ارائه دادند تا اهمیت و عمق این مسئله را نشان دهند. از
جمله این نمونهها حدیثی از ایشان است که قید می کند اگرگربه ای از گرسنگی در خانه کسی
بمیرد، آن شخص به جهنم خواهد رفت، و اگر کسی تشنگی سگی را که در کنار چاه آبی منتظر
است فرو بنشاند تمامی گناهانش بخشیده خواهند شد
درتعلیمات اسلام نمونههای بسیاری از این دست یافت می شود، به عنوان مثال، هنگامی که
مسلمانی چیزی می کارد و حیوان یا پرنده ای از آن تغذیه می کند، این در چشمان خداوند به
حکم انفاق است
حضرت محمد صلی الله علیه و آله مسلمانان را از بستن حیوانات و استفاده کردن از آنان به عنوان
هدف تیر اندازی منع کرد. البخاری نقل کرده است که رسولالله شخصاً با پیراهن خود صورت
اسبش را پاک می کرد، و می فرمود که دادن حتی دانه ای گندم به اسب عملی خیر است.این مثال
را می توان مجاز از کل موجودات گرفت همچنین مسلمانان از دور کردن حیوانی از مادرش یا
سوزاندن لانه مورچگان منع شدهاند
حتی نقل شده است که یکی از بزرگترین دانشمندان اسلامی بعد از مرگش توسط خداوند تمامی
گناهانش بخشیده شد نه به این علت که تالیفات زیادی داشت و اهل علم بود بلکه به این دلیل که
گربه ای را در خیابانهای بغداد از شدت سرما نجات داده بود
بسیاری از شاهدان غربی از دیدن مراقبت و زحماتی که مسلمانان برای حیواناتشان می کشیدند
متحیر می شدند. برای مثال، ولنی ذکرمی کند تعداد زیادی از سگان زشت ولگرد در خیابانهای
قاهره وکلاغان در حال پرواز بر فراز خانهها ، زندگی می کردند. اما مسلمانان هیچکدام از این
حیوانات را نمی کشتند، گرچه هر دو آنها کثیف و ناقل بیماری باشند و حتی مسلمانان مؤمن تا
حدی پیش رفته بودند که برای سگهای ولگرد جایگاه آب و نان ساخته بودندو در خانه هایشان از
آنها نگهداری می کردند
تونوت همچنین ذکر کرده است که مردم ثروت قابل توجهی از مالشان را صرف غذا
دادن به سگ ها و گربه ها می کنند، و بعضی حتی به نانوایان و قصابان جهت چنین
امور خیری مبالغ هنگفتی می دادند کسانی هم که مسئول این امور می شدند با میل
و علاقه این کار را انجام می دادند نه به خاطر کسب سود ودرآمد
و چنین شیوه ای بود که طبق آن محتسب، (رئیس پلیس در اسلام)، غیر از جلوگیری از تخلفات
اجتماعی و مجازات مجرمان،مردم را از بابت گرسنگی دادن به حیوانات یا بار زیاد بارشان
کردن و زیاد کار کشیدن از آنان نیز مجازات و تادیب می کرد در حدیث آمده است که کشتن یا
شکار حیوان برای تفریح حرام بوده واز گناهان کبیره محسوب میشود حتی اگر صید ماهی یا
جانداران دیگرآبزی با عنوان ورزش وتفریح باشد برای چه انسانها به خوداجازه می دهند که
دیگر جانداران را از نعمت زندگی محروم نمایند وبا شکار وصیدبی رحمانه، آنها رااز بین ببرند
ولو اگر آن موجود زنده یک کرم خاکی یا یک حشره ویا حتی ماهی باشد در هر صورت از نگاه
شریعت واقعی کشتن ماهی وحیوانات به منظور تفریح وخوشگذرانی وورزش وامثالهم حرام وگناه
بزرگ در حق خدا و خلایقش خواهد بود
روایت می کنند که روزی مرد انگلیسی در زمان اسلام به هنگام شکست در مسابقه ای از
عصبانیت تیری به هوا انداخت و مرغ دریایی را کشت، با چنان خشم و وحشت مردم دورش جمع
شدند که گویی مرتکب قتل نفس شده است و ایشان را تحویل مستحب دادند تا او مجازات شود
شریعت اسلام دستور می دهد که یک مسلمان باید از هر نوع بی رحمی نسبت به حیوانات دوری
کند، مخصوصاً هنگام ذبح شرعی. به عنوان مثال، قید شده است که چاقو هیچوقت نباید در جلوی
حیوانی که قرار است ذبح شود تیز گردد، و اینکه یک حیوان نباید در جلو چشم دیگر حیوانات
ذبح گردد. و هر کس این مسائل را رعایت نکند در آخرت آرامش نخواهد یافت
در زمان پیامبر اکرم سگها، گربه ها، پرندگان و انواع دیگر حیوانات جمعاً مورد مراقبت عموم
مردم بودند. پرندگان آزادانه به داخل مساجد پرواز می کردند و حتی لانه هایشان را بدون
مزاحمت در محیط مسجد می ساختند. پرندگان وحشی بدون مزاحمت بر فراز مزارع پرواز می
کردند و هیچ هنگام دیده نمی شد که فردی چه دیوانه وچه دانشمند به لانه ی پرنده ای تجاوز کند.
در قاهره مسجدی را ذکر می کند که هر روز در ساعت معینی تعداد زیادی گربه بدان وارد می
شدند تا غذایشان را از مرد خیری در آنجا دریافت کنند
پیامبر اسلام می گویند: لعن الله من مثل بالحيوان او حبس؛ ؛ «خداوند لعنت کند کسي را که حيوان
را مثله کند یا آن را زندانی کند»
همچنين از پيامبر (ع)نقل شده که فرمود :«در شبي که به معراج رفته بودم بر آتش جهنم گذري
داشتم. زني را در حال عذاب ديدم. از علت عذاب پرسيدم. گفته شد گربهاي را بسته بود و آب و
غذايش نميداد و اجازه استفاده از خس و خاشاک زمين را هم به او نميداد تا گربه به هلاکت
رسيد. پس خدا به واسطه آن عمل ناشايست عذابش ميکند وتا ابد آن زن در عذاب جهنم خواهدماند
حضرت علی می فرمایند:خدا لعنت کننده ی کسی است که حیوانات را لعنت می کند
عبد الله ابن جعفر گويد: حضرت رسول به خانه يکي از انصار داخل شد. شتري را مضطرب ديد.
حضرت نزد آن شتر آمد و کوهان شتر را دست ماليد و نوازشش کرد تا آرام گرفت. سپس فرمود:
صاحب شتر کيست؟ جواني نزد حضرت آمد و عرضه داشت من صاحب شترم. حضرت فرمود:
آيا از خداوند درباره اين حيوان نميترسي؟ خداوند تو را مالک اين حيوان قرار داده، سيرش نمي
کني و شکنجهاش ميداري؟
همچنين نقل شده که پيامبر اکرم(ع) با یارانش از حرم گذر ميفرمود. آهويي خوابيده بود. حضرت
يک نفر را حافظ او قرار داد تا آن حيوان را نترسانند و آزارش ندهند
در روایات آمده که امام حسین وامام صادق و حتی خود پیامبر اسلام در خانه ی خودشان از پرنده
هایی نگهداری می نمودند
در تاریخ آمده که بسیاری از مسلمانان صدر اسلام فقط با هدف آزاد کردن پرندگان به خرید آنها
می رفتند متاسفانه هم اکنون این امر و این کار زیبا وحسنه یعنی آزاد کردن پرندگان محبوس در
قفس اصلا درقرن حاضردرکشورماصورت نمی گیرد
وتنها نذرها و عهدهای ما با خدا منحصر در روشن کردن شمع و یا دادن احساناتی برای مردم یا
کارهایی از این قبیل می باشد در مقابل پرندگان یا حیوانات بسیار زیادی وجود دارند که جایشان
در قفس نیست و هم اکنون نیز از نعمت آزادی برخودار نیستند مثل بلدرچینها و سینه سرخها که
منتظر کمک وبزرگواری افراد خیری مثل شما هستند و با صرف کمترین هزینه وزحمت
می توان خدمت وکمک بزرگی در حق این موجودات زبان بسته با آزاد کردنشان انجام داد
خود پیامبر اکرم در خانه اش یک جفت کبوتر سرخ رنگ داشت و امام صادق از پرندگان بسیار
زیادی نگهداری می نمودند «البته پرندگانی که با انسان سازگاری دارند و در محیط خانه و در
کنار انسان می توانند به خوبی زندگی کنند» اما متاسفانه هم اکنون دیده می شود که روحانیون یا
عموم مردم جامعه به کسانی که از حیوانات نگهداری می کنند با دید بد و زشت بودن می نگرند
در حالی که انبیا وایمه خود از جاندارانی به شیوه ی صحیح و اصولی نگهداری می نمودند
در حديث آمده است: واجب است کسي که شيرگوسفندیا… را ميدوشد، ناخنهاي انگشتانش رااز ته
بگيرد تا حيوان خدای نکرده اذيت نشود
امام صادق به جنگ انداختن عمدی دو حیوان را مکروه و پیامبر اسلام بنا بر تعبیر واقعا صحیح
حرام می دانند بعضی از فقهای واقع بین صحیح اندیش هم برگزاری مسابقاتی از جمله اسب
دوانی وسوارکاری وشتردوانی را حرام می دانند وظلمی بزرگ در حق موجودات می دانند چون
حیوان بدون دلیلی موجه برای غیر خودش وبدون رضایت مسابقه می دهد و در بسیاری از اوقات
آسیب دیدگی های جدی برایش ایجاد می شود بسیار پیش آمده که اسب یا شتری به هنگام دادن
مسابقه از فرط خستگی یا آسیب دیدگی درهمان میدان مسابقه بمیرد این مسابقات زمانی در زمان
جاهلیت حلال بود که وسیله ی جنگ اسب بود و این مسابقات باعث افزایش مهارت سوار کار
میشد اما هم اکنون در قرن بیست ویکم وسیله ی جنگ هر چه که باشد اسب یا حیوانی دیگر نخواهدبود
بیایید خودبین نباشیم و بتوانیم وجود دیگر موجودات را در کنار خود تحمل کنیم
موجوداتی که حق کمتری نسبت به ما در زندگی کردن ندارند
بیایید با همه ی آنها دوست و مهربان باشیم نه قاتل یا زندان بانشان
آخرین دیدگاهها